Wzrok dziecka - jak się rozwija?

W momencie narodzin wzrok dziecka nie jest w pełni rozwinięty. W poszczególnych fazach życia wzrok odpowiednio się wykształca, dlatego tez wielkość gałki ocznej jak i jej kształt różnią się miedzy dzieckiem, a osobą dorosłą. Dopiero około 21 roku życia gałka oczna staje się w pełni wykształconym narządem. W poniższym artykule opiszę poszczególne etapy rozwoju widzenia.

Noworodek początkowo widzi bardzo niewyraźnie. Świat poznaje przede wszystkim reagując na czynniki zewnętrzne takie jak: ciepło, zimno czy też dotyk. Jednak wzrok bardzo szybko się rozwija i większość dzieci około 1 roku życia zaczyna widzieć porównywalnie do osób dorosłych.

W pierwszym miesiącu życia dziecko stopniowo zaczyna zwracać uwagę na źródło światła. Dla niego jest to ciekawe doświadczenie dlatego zarówno głowę jak i oczy kieruje w stronę lamp i okien w ułożeniu poziomym. Wpatruje się w jasne ściany, dobrze się czuje przy umiarkowanym świetle, reaguje na bodźcie wzrokowe o wysokim kontraście. Ostrość wzroku u noworodka jest stosunkowo bardzo niska, a pole widzenia wąskie, jednak bardzo szybko się wykształca i poprawia.

Między drugim, a trzecim miesiącem życia dziecko zaczyna nawiązywać mocny kontakt wzrokowy z drugą osobą, wpatruje się w jej twarz, skupia się na mimice, poszczególnych elementach takich jak usta, nos, oczy i odpowiada uśmiechem na uśmiech. Zaczyna wodzić oczami już nie tylko w poziomie, ale również w pionie podczas obserwacji przedmiotów. Zaczyna interesować się wszystkim tym co się porusza, bacznie obserwuje i precyzyjniej przerzuca wzrok między obiektami znajdującymi się w podobnej odległości od oczu.

W kolejnych trzech miesiącach życia dziecko robi się coraz bardziej ciekawe „świata”, przez co ciężko skupić się mu na jednym przedmiocie. Wiele czynników zewnętrznych powoduje, że szybko zmienia swój przedmiot zainteresowania na inne. Zaczyna wyciągać ręce i próbuje łapać przedmioty, które są w jego pobliżu. Zwraca uwagę na zabawki, które toczą się po podłodze. Mocno interesuje się swoimi dłońmi, próbuje je wkładać do ust, zbliżyć do oczu żeby się im lepiej przyglądnąć. W tym okresie znacznie poszerza się zasięg widzenia i uwagi wzrokowej.

Między siódmym, a dziesiątym miesiącem życia dziecko ma już w pełni wykształconą ostrość wzroku, szerokie pole widzenia, dobrze skoordynowane ruchy oczu. Potrafi uważnie śledzić we wszystkich kierunkach spojrzenia. Rozwija się koordynacja oko-ręka, i zaczyna się kształtować pamięć wzrokowa. Zaczyna rozpoznawać twarze i przedmioty. Dziecko oglądając książeczki interesuje się obrazkami. Próbuje je dotknąć i złapać. Zaczyna reagować na mimikę twarzy drugiej osoby i reagować na nią.

W kolejnych dwóch miesiącach kształtuje się u dziecka orientacja, dzięki czemu coraz swobodniej zaczyna przemieszczać się po domu, dobrze rozpoznaje przedmioty i ludzi. Dziecko chętnie obserwuje co dzieje się za oknem, interesuje się zabawami typu chowanego i szukanie.

W kolejnych latach życia dochodzi do doskonalenia procesów wzrokowych. Narząd wzroku jest jednym z najważniejszych zmysłów. Szacuje się, że aż 80% informacji jest odbieranych ze świata za pośrednictwem narządu wzroku. Dlatego bardzo ważne jest, aby obserwować wzrok swoich pociech, a w razie wątpliwości skonsultować się ze specjalistą. W naszym salonie optycznym przyjmują lekarze okuliści, którzy badają dzieci już od 3-4 roku życia.